بخواب امشب به آغوشم

بخواب امشب به آغوشم

که این آغوش از آن توست

به پهنای همه شبها که از آغوش خود راندم چه بی پروا

تو را نه بلکه خود را از خودم راندم

و چه اشک افشاندم

بخواب امشب به آغوشم

و سر را بر سر این سینه ای بگذار

که با یادت به صد جان کندنی هم بود

فقط اسم تو را می خواند

بخواب امشب به آغوشم

و روشن کن شب تارم

به آن چشمان سحر آلود

که آن شعله که جانم سوخت

از آن رد نگاهت بود

بخواب امشب به آغوشم

و لب را بر لبم بگذار

که این بوسه مرا جانی دوباره خواهدم بخشید

بیا امشب به آغوشم

که باز هم من همان مستم

که حالا عاشقی داند

نیما.ن (برنا)